Bawat kirot ay may katumbas na paghihiganti.
Yes, every pain demands a payback.
That's the first thing I learned when I loved him. Not consciously, not right away-but slowly, in pieces. He taught me how to love. His love was wildfire-reckless, consuming, beautiful in the way it ruined everything. I thought I was lucky to have it. I thought he saw something in me. Maybe he did. Maybe he saw the parts that were already breaking.
He taught me how to bend the rules, how to silence the voice in my head that said "this isn't right." With him, right and wrong blurred until they didn't matter. Until all that mattered was staying close enough not to lose him, but distant enough not to drown.
And then came pain.
He taught me pain in a thousand unspoken ways. In words that stung more than silence. In apologies that came too late. In touches that lingered with regret. And pain...
And pain.
Again and again
No fairy tale. No forever. It was never about soulmates. It was just... a story. A complicated, messy, painful story. But still, I gambled. I bet my heart on something that didn't deserve it.
And in the end, that so-called love? It destroyed me.
It didn't just break me-it broke everything I cared about. Everyone I loved. It burned through every soft thing I had left inside me.
Because that love...
Was disastrous.
Behind the illusion of love hid everything I was afraid of: pain, betrayal, lies, manipulation. A heartbreak wrapped in promises. A knife dressed like a kiss.
But here's what no one tells you: after heartbreak comes something sharper. Stronger.
Revenge.
And revenge-it's not sweet.
It's not cold.
It's best served hot.
The kind of heat that doesn't ask for closure. It takes it.
I, who was a he, now turned into a she.
I will serve pain out of pain.
Not to mirror the cruelty, but to remind the world:
You don't get to hurt someone like me
and walk away unburned.
Book 1
Hindi ko alintana ang malakas na pagbuhos ng ulan at malamig na hangin dala na siguro ng kaba kaya hindi ko na ito maramdaman pa. Kanina pa ako tumatakbo dahil sa may humahabol sa akin ang mga tauhan ng taong pumatay sa aking mga magulang. Hindi ko na ininda pa ang pagod basta makatakas lang ako sa mga taong iyon.
'' Bang, Bang, Bang... ''
Tatlong magkakasunod na putok ng baril ang narinig ko. Alam kong malapit lang sila sa akin kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo kahit sobrang sakit na ng katawan ko. I need to escape from those mens dahil kailangan kong makapaghiganti sa kanila.
Hindi ko namalayan dahil sa lalim ng iniisip ko nakarating na pala ako sa isang kalsada. It's not really familiar sa akin ang lugar na ito kaya dahan dahan akong naglakad dahil baka maabutan pa ako ng mga taong humahabol sa akin.
Habang binabagtas ang kahabaan Ng kalsada bigla nalang sumagi sa aking isipan ang pangyayaring kailan man hindi ko makakalimutan.
Napahagulgol nalang ako dahil sa galit at sakit na aking nararamdaman ngayon habang iyak Lang ako ng iyak may naaaninag akong ilaw sa di kalayuan.
Dali dali akong naglakad papunta doon upang humingi ng tulong. Pero naisip ko na huwag na lang baka sabihin lang nila isa akong baliw Lalo na ngayon sa ayos Kong Ito.
Isa pa lang truck ang naabutan ko. Dahan dahan naman akong umakyat sa truck para makapagtago.
" Bahala na Kung san ako dalhin ng truck na to ang mahalaga mailayo ko ang aking sarili sa Kanila. " Sambit ko sa aking sarili.
Wala na akong magagawa kailangan kong makalayo sa lugar na ito lalo nat hahanapin ako ng mga Ronchuelo.
I am so lucky na napunta ako sa truck na ito dahil puro prutas ang karga nito. Hindi ko na inintindi pa ang mga tao sa harapan at Dali daling kumuha ng saging para makakain na dahil gutom na gutom na ako.