kral

Babam tam bir kadın düşkünü bir adam her gün kesintisiz eve kadın getirirdi yaşımın küçük olduğu zamanlar pek aklım almıyordu bu durumu annemin göz yaşlarını hep manası bulurdum ama ta ki 9 yaşıma kadar ben o iğrenç manzarayı gör düğüm de artık her şeyin farkındaydım annem hasta olmasına rağmen ona acımazdı her gün dayak her gün hakaret bazen diyorum iyi ki bu hayattan ayrıldı çektiği acılar yetmiyormuş gibi hastalığı başına bela oluyor. En azından bu hayattan kurtuldu annem çok imanlı bir kadındı o kadar yaşadığı olaylara hastalığına rağmen ölmek istiyorum ya da Allahım ne den bu hayatı yaşıyorum ki ben söylemedi. Ben onun ki kadar güçlü olmadım hiçbir zaman ama hayata kalan taraf annem değil de ben oldum. İnsanın hayatı bir gün de değişir mi ben işte bu sözün beden bulmuş haliyim hayatım hep bir gün de değişmelere bağlı çok mu kafanızı karıştırdım maalesef karışmaya devam edecek.