jI love you , and it's killing me
  • Reads 710
  • Votes 1
  • Parts 23
  • Reads 710
  • Votes 1
  • Parts 23
Ongoing, First published Jul 18, 2014
This story is based on my experience sa Love , FriendShip and how you will give an importance of one person. Hahaha ~
pero , hope so na magustohan niyo.

this is all about suffering nila Andrei and Kaith for Love , May mga Special Chapter din naman for others Characters :)

Binased ko lang naman to sa experience ko sa love , pero in the ending , May ngyari.. abangan nio na lang :)

Sa friendship :D
yaaan.. Jan mag kaka alamanan na.

and also how we important for one person that we love :)

Sana talaga magustohan niyo story ko ! xD

mamatsen sa mga bumabasa :*
All Rights Reserved
Sign up to add jI love you , and it's killing me to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.