Hi. Hello! 2096?
  • Reads 141
  • Votes 12
  • Parts 5
  • Reads 141
  • Votes 12
  • Parts 5
Ongoing, First published Aug 02, 2019
Si Maria Clara Diaz ay isang simbolo ng babaeng "di makabasag pinggan" noong taong 1896, magandang binibini at dalagang-dalaga, humihiyaw sa ganda at kinis ang kaniyang mukha, isa din siya sa mga hinahangaan dahil sa kaniyang angking galing sa lahat ng bagay.

Marami nang sumubok na pasukin ang kaniyang puso ng ilan sa mga manliligaw niya ngunit iyon ay nakabakod na para sa kanyang nakatakdang "iibigin", na kanyang masisilayan sa ikalabing-walong kaarawan niya.

Pero...di inaasahang pangyayari ang gumuho sa mundo niya. Isang karanasan na hindi niya aakalaing ganoon ang mangyayari.

At ng mamatay siya sa mismong kaarawan niya ay nagising na lang siya na nasa ibang panahon na. Ang taong 2096, kung saan napakalaki ng pagbabago mula sa taong 1896. Maraming bagay ang naging kakaiba para sa kaniya lalo na ng makilala niya ang hindi maginoo at bastos na si "Norden Avis Pelismo" ang nagmamay-ari ng pinakatanyag na gawaan ng libro.

"Namatay ngunit nabuhay, 
Umibig ngunit namatay."

~Ettederal~
All Rights Reserved
Sign up to add Hi. Hello! 2096? to your library and receive updates
or
#158future
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.