kirmizi başlıklı hayaller

Kırmızı başlıklı hayallerim çocukluğumdan kalmaydı. Ya ben hala çocuktum ya da kırmızı başlıklı sandığım hiç bir şey masum değildi artık.

Verilen sözleri menfaatlere kırdırmıştık. Yalan matematik değildi yaşanan. Yaşadıkça öğrendik iki kere iki dört değil ve nur yüzlü yaklaşanlar fondetenliydi.

Hiç ayrılmadan göremedim kimsenin gerçek yüzünü. Yaşlandırmıştı insanlar hislerimi. Artık kimseye içimdeki çocukluğumla bakamıyor ve kimseye o duygularımı göstermiyordum. Anladımki ya içimdeki çocukluğum ya da bu adamdan bişeyler gidecekti.

Hangi ruha dokunsam ya bişeyler koparacak ruhumdan ya da ben onların ruhundan.
Anladım.

Kimsenin gözüyle bakılmıyor hayata ve o kişi kimse önce kendi yerine koyuyor kendini.

Kimseye söyleyecek sözüm yok ve kimseye haklılığımı ispat etmek niyetinde değilim. Benim gözümden hayata ve olaylara bakmak isterseniz diğer bölümlerde yayınladığım / yayınlayacağım yazıları takip edebilirsiniz...