Küçük Kızın Gizemli Dünyası

Bir alan düşünün her yer zifiri karanlık. Tek bir ateş böceği bile yok.
İlk başta yabancılık çekiyorsun bu karanlığa ama sonradan alışıyorsun. Aynı hayat gibi... İlk bir olumsuzluk oluyor üzülüyorsun, alışıyorsun sonra benimsiyorsun kendini. Sonra güneş açıyor ama yabancılaşmışsın güneşe. Sanki bakmak istiyorsun ama gözlerin buna izin vermiyor. Çünkü biliyor bir kere güneşin cazibesine kapılırsan kaybolursun, yanarsın, yanarız...
Evet size bu kompozisyonları en az kafam kadar dağınık en az gökyüzü kadar mavi en az kuşlar kadar özgür odamdan yazıyorum.
...Yazılarımda görüşmek üzere...