Ve yanılmıyorsam yalnız insanların, Kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman. Mesela o zamanlar Mutsuz olduğunda insanlar, Yok olurmuş bazı dakikalar. Gülümsedim o sıra, Bazen sevinirim, Sevinmek nedense hep yedi yaşında Ve ah... dedim sonra, Ah!. Didem Madak .... Bu hikayede siyah ve beyaz yoktu hepimiz bir zamanlar gökkuşağı renkleri gibi... Masumduk , Saftık, SALAKTIK. Gerçekleşmeyeceği bir umuda adımı çoktan atmıştım... Bu benim sonumduAll Rights Reserved