A N L A M A D I L A R

Günün yorgun diliminden kalmayım ruhum geceyle gündüzün arasında sıkışmış kalmış tarifsiz duyguların karanlığıyım..
Karanlık hep önümden ilerler ışık ise arkamdan...

Anlatılacak bir öykünün yarım kalmış haliyim hayatının çoğu serüveninde ihanetlere uğramış ilk vazgeçilen ve bütün adımlara rağmen hep geride kalan küçük bir umut gibiydim umut kendimdim karanlık ise dünya değildi sevdiklerimdi ışık ise yüreğim.

Kaçmak istesem yorgun kalmak istesem dingindim..
Tarifsiz bir insanın anlaşılmayan duyguların keskinliğiyle yazıyorum.

Kimse anlamadı beni anlaşılamadım hiç bir zaman oysa çoğu şeyde gözüm yoktu bir sıcak çayla 2 sıcak gülümsemeye tav olacak kadar çocuktum ama bir an önce büyüttü dünya.

Eksiktim eksiltildim...