BİR BAŞARI ÖYKÜSÜ
KEREM İÇİN..
DOSTUMUZ İÇİN.
Yedi liseli genç.
Yedi kadim dost.
Okul hayatından çok sıkılan ve hayatlarında artık güzel şeylerinde olmasını isteyen liseli aykırı gençler, okulu ve ailelerini bırakmayı, başka bir şehirde hep birlikte yeni bir hayat kurmayı planlarlar. Düzensiz hayatlarına, yeni ve özgür bir düzen koymak isterler.
Fakat onların bilmedikleri bir gerçek vardır. Ve bu gerçek onları bu şehre, Ankara'ya kelimenin tam anlamıyla hapseder.
Kanser hastası olduğunu en yakın dostlarından gizleyen Kerem bir gün okulda hiç beklemediği bir anda hastalığı yüzünden bayılır. Hastaneye gittiklerinde arkadaşları Kerem'in kanser hastası olduğunu öğrenir.
Ve o günden sonra hayatları büyük bir değişime uğrar. Hiçbir şey eskisi gibi gidemez.
Kerem dostlarından bir iyilik ister.
Onlar ise her ne kadar tereddüt etselerde, Kerem için ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışır.
"HEPİMİZ BİRİMİZ İÇİN!"
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."