TANITIM
“Kaybedecek bir şeyin kalmadığında özgürsündür” diyordu Lâçin. Belki dışarıdan gayet normal gelebilecek bu söz Lâçin’in hayatıydı aslında. Kaybetmişti, her şeyini. Özgürdü evet ama böyle olacağını bilse istemeyeceği türden bir özgürlük idi bu.
“ On sekiz yaşında özgürsündür” diyordu Batı. Belki dışarıdan gayet ergence gelebilecek bu söz Batı’nın hayatı idi aslında. İstemişti, her şeyiyle. Özgürdü evet ama bunlara katlanacağını bilse istemeyeceği türden bir özgürlük idi bu.
Tabiatın onlara sundukları şeyleri karşılamaları farklıydı belki de. Ancak temeli aynıydı ikisinin hayatının da; ÖZGÜRLÜK. Dile kolaydı ancak katlandıkları şeylerden sonra acı çeker gibi söylüyorlardı artık ikisi de.