"Burası Varoluş; burada ya kendini bulursun, yada kendinden vazgeçmek zorunda kalırsın."
Ölümün nefesi hemen ensemde.
Bak, hissediyor musun?
Ben o nefese can verenim.
Kendi ölümümü kendi ellerimle yetiştirenim.
Şimdi o herkesten güçlü, senden bile. Yıkamazsın, hor göremezsin onu.
Ölümüm zekidir benim, kıvrak zekası kuyuya düşürür seni. Karanlığında boğulurken, boğuluyorum diyemezsin. Korkarsın çünkü.
Ürkütür seni görüntüsü, titrersin korkudan. Ama görmek istersin sürekli, hoşuna gider çünkü.
O istemeden göremezsin onu. Görmek istemem zaten diyorsun değil mi?
İstersin. Hastalıklı bir şekilde sürekli sonunu görmek istersin.
Nasıl? Korktun değil mi?
Bu benim ölümüm. Bu benim ruhumdaki prangam.
Ölümüne aşık bir kadın düşünün. Ölüm onu kollar'ının arasına alıp, sarıp sarmalasın diye yalvaran bir kadın. Ona kucak açan, ölüm için ölen kadın.
O benim.
Bu benim hikayem.
Bu benim sonum.
O benim Güz Mevsim'indeki Prangam.
🍂
Lyra Veylin, sıradan bir okul gününde
rastladığı bir masal kitabının ardında
gizlenmiş bir geçidin varlığından
habersizdi. Kitaptan yükselen bir ninni, onu
kendi dünyasından koparıp Ethernatus
Akademisi'ne sürükledi-beş elementin
güçlerine göre yurtlara ayrılmış gizemli bir
büyücülük okuluna.
Ancak tören günü Kadim Kitap konuşmayı
durdurdu. Onun içinde hiçbir element gücü
bulamıyordu. Ne ateş, ne su, ne yıldızlar...
Lyra, hiçbir yurtla eşleşmeyen ilk
öğrenciydi.
Peki ya Lyra'nin gücü henüz
uyanmamışsa? Ya da... onun gelişi eski bir
efsaneyi gerçekleştirecekse?
Akademide arkadaşlık, sırlar, rekabet ve
gizemli bir öğrenci ile yolları kesişen Lyra,
kendi kaderini bulmak için yalnızca
cevaplar değil, kendini de keşfetmek
zorunda.
Bilinmeyen bir evrende
Uykuda bekleyen kadim bir güç.
Ve her satırı karanlıkla yazılmış, unutulmuş bir masal.
Bazen ait olmadığın yerde bile seni kaderin bekler.
___________________________________________
Bu isimde yazılmış ilk kitaptır.Tüm hakları bana aittir. Çalıntı veya alıntı olduğu anda yasal işlem başlatılacaktır.