Asker Yari 《DÜZENLENECEK》

Bir insan sevdiği birisini ne kadar bekleyebilirdi ?
Kaç dakika , kaç saat hatta kaç yıl bekler beni sevsin diye ..
Ben bekledim uzun zamandır onun beni sevmesini, benim gözlerimde kaybolmasını bekledim..
Peki bizim bir sonumuz varmıydı yoksa sonu olmayan bir sonsuzluğun içerisinde mi takılı kalmıştım...
Bir bakışı varki sanki gözlerimi delip geçecek gibi bakan gözleri...
Peki o benim onu sevdiğimi sizce biliyormudur?
Bana sorarsanız biliyor ama asker adam duygularını iyi saklıyor ve her zaman mesafesini koruyor..
Bazen laflarıyla canımı okusada alıştım artık, çünki ben zaten canımı onun canına katmışım daha ne kadar yakabilirdi ki canımı...
Keşke benimlede arkadaşlarına olduğu kadar yakın olsa onları sevdiği gibi benide sevebilseydi ...

~♡♡♡~

"Yapma nolur yapma bunu bana, herkese bir abi kardeş olurken bana bu kadar uzak kalmanı kaldıramıyorum artık, sana 1 adam atsam 3 adım geri kaçıyorsun, hiç canın acımıyor mu Ali Asaf , biliyorum, biliyorsun ben seni se..."
Cümlemi yarıda kesip hemen söze atılmıştı
" Siz yanlış anlamışsınız Ayliz hanım benim bir şey bildiğim yok siz sadece ben ve timim için korumakla görevlendirildiğimiz bir doktorsunuz şimdi müsadenizle göreve gitmem gerekiyor, uzun zaman buralarda olmayacağım ama her zaman hastane çevresinde askerler olacak merak etmeyin "
Ne yani gidiyormuydu bana bi vedayı çok mu görüyordu peki niye gözlerimden kaçıyordu,
Tam arkasını dönüp giderken bi an hızlı bi şekilde önüne geçip boynuna sarıldım
"Allaha emanet ol, sapasağlam geri dönün bide sizi tedavi etmekle uğraşamam ben işim gücüm var "
Sustum sustu , peki neydi bu sessizlik bir kabulleniş mi yoksa kopacak olan fırtınanın bir alameti mi?

~♡♡♡~