Tam "Artık bitti."dediğinde yeniden başlar ya her şey, işte bu onun hikayesi. O gece ölmüştü Epione, ama aynı zamanda yeniden doğmuştu. *** Genç kız denize baktı. Bu masum görünen dalgalar, onun sonu olacaktı. Büyük bir hata yapmıştı ve cezasını çekmeliydi, canını vermeliydi. Suya atladı bir anda, ayağına ve boynuna bağladığı ağır taşların onu dibe çekmesine izin verdi. *** Suyu sevmişti, suçu buydu. Suya güvenmiş, inanmıştı ama su onu kendine almıştı. O suyun ruhuydu artık, sonsuza kadar da böyle kalacaktı. Onu sevdiklerinden ayırmak asla bir armağan olamazdı. Lanetlenmişti, ruhu dünyaya hapsolmuştu. ●●●●● Umudun hikayesi bu, tanıdığı ve sevdiği herkes gözünün önünde yaşlanıp ölürken hiç bir şey yapamamanın, cesaretin hikayesi. Ölümsüzlük lanetinin gölgesinde Epione ile birlikte büyük bir maceraya atılmaya ne dersiniz? Ölüm güzel şeydir. Perde arkasında olanlar teker teker gün yüzüne çıkar. Ondan alıkoyulmak ise... Sadece okuyun ve somutlaşmış acıyı anlamaya çalışın. Yer yer gözyaşı dökecek, yer yer tebessüm edecek ama önce şunu bilmeli: Ruhlar ağlamaz. Asla.
4 parts