BLDG. 411
  • Reads 136
  • Votes 4
  • Parts 2
  • Reads 136
  • Votes 4
  • Parts 2
Ongoing, First published Aug 25, 2012
Mature
Nasubukan mo na bang magmahal ng isang taong walang kasiguraduhan kung maibabalik din lang niya ang binigay mong pagmamahal sa kanya? 

Yung tipo ng taong, binigyan ka ng motibo para mahalin mo siya pero, wala lang pala sa kanya. 

'More than friends, less than lovers' ang motto niya sa buhay. 

Masaklap iyon diba? Kasi hindi mo alam kung ano ka nga ba sa kanyang buhay. 
 
Hindi mo alam kung paano mo ilulugar ang sarili mo sa kanya. 

Kung may limitasyon kayo sa isa't isa o wala. 

Hindi ko alam kung ano magiging ending nito pero kahit ano man ang mangyari, sana may mapupulot na aral dito si Anica pagdating sa pag-ibig.
All Rights Reserved
Sign up to add BLDG. 411 to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.