En büyük yara, anılardır. Kuş gibi uçup giden anılar. Gözlerimi kapattığımda aklıma hep o anılar gelir. Sonra gözümü açarım ve şimdiki hayatımı hatırlarım. Karnıma bir bıçak saklanmış gibi olur. Hayatım boyunca çektim ben bu acıyı. Bu acının gitmesinin tek bir yolu vardı. O anıları tekrar yaşamak. Yaramı iyileştirmeye çalışırken tekrardan yaraladım kendimi. Ben... Kendimden nefret ediyorum. 03.09.19 Tarihinde yazılmaya başlanmıştır.All Rights Reserved