The Song I Wrote.
  • Reads 30
  • Votes 2
  • Parts 1
  • Reads 30
  • Votes 2
  • Parts 1
Ongoing, First published Aug 26, 2012
He was a Punk.. He came from a wealthy family. Pero gusto nyang maging independent kaya umalis sya sa kanila at kumuha ng sariling condo unit. He likes rock music..yung tipong maiingay na tugtug, yung sasakit ang ulo mo pag narinig mo. He doesn't believe in destiny, para sa kanya love is such  a waste of time. mas marami pang bagay na mas pagtutuunan ng pansin kesa sa pakikipagrelasyon. Ang buhay nya ay ang kanyang musika, ang kanyang barkada at ang bisyo nya.

 

She was a typical probinsyana, She came from a not so wealthy family pero may kaya sila..She is a lil bit boyish siguro kase lumaki syang puro lalaki ang kasama at kalaro nya. bunso kase sya sa tatlong magkakapatid at unica hija sya ng pamilya di tulad ng ibang mga promdi na mahinhin sya ay magaslaw kilos lalaki talaga. That's what unique in her. 

 

 

Sana po magustuhan nyo..Hindi po kasing galing ng iba. pero sana magustuhan nyo to. Basa basa din po. thanks :)
All Rights Reserved
Sign up to add The Song I Wrote. to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.