Incendium

Overal was er paniek, mensen kijken angstig om zich heen. Sommige aan de grond genageld door de angst en andere rennend voor hun leven. Midden in de chaos sta ik, verstijft en kijkend naar Edward, met geschokte ogen. Hij kijkt mij recht in mijn ogen aan, ook geschokt. Rillingen lopen over mijn hele lichaam. Om me heen beginnen politieagenten naar ons te, daardoor beginnen mijn spieren weer te werken. Ik kijk om me heen en besef dat er totale chaos om ons heen is en ik er schokkend achter kom dat de mensen doodsbang naar ONS kijken, vooral naar MIJ! En dan weer naar het enorme, gapende gat -met een bewusteloze man erin- precies tussen Edward en ik in, en dan weer naar ons. Van verbaasde tot geshockte en angstige blikken. In de verte hoor ik sirenes van politiewagens. Dat allemaal omdat ik net de GROOTSTE fout in mijn hele leven heb gemaakt: midden op het plein waar drie dagen hét feest -midzomerfeest- van het jaar wordt gevierd,
met honderden camera's overal, heb ik net mijn grootste geheim laten zien...