Βραδινές σκέψεις που καταλήγουν σε ποιήματα σε μικρές στροφές.Προβληματισμοί που δεν έχουν λυθεί ποτέ. Απλές σκέψεις που όλοι θα έκαναν όταν ένιωθαν λιγο στενοχωρημένοι λιγο θυμωμένοι λιγο ευτυχισμένοι λιγο ελπιδοφόροι.
Dum Spiro, Spero.
"Όσο αναπνέω, ελπίζω" είναι λοιπόν ο τίτλος του βιβλίου με τα ερασιτεχνικά ποιήματα μου.
Δεν είμαι ποιήτρια και δεν ξέρω εάν θα γίνω ποτέ, αλλά προς το παρόν αυτό είναι ότι έχω.
Ελπίζω να τα αγαπήσετε όπως εγώ.