elveda dedi; yutkunması on saniye sürdü...
Mavi elbisesinin eteklerinde rüzgarın dokunuşları dalgalanırken uçurumda elleri bağlı gözleri siyah bantla kapalı sadece bekliyordu. Gözleri karanlığa söz keserken; fısıltıları rüzgara eş oldu.
"bilmiyorum, kim bilmiyorum". ardından sadece karanlık...
"sakın arkanı dönme, bu sadece bir başlangıç melisa sayın"
"bana günaha bu kadar davet eden bir sebep söyle,
Eren yiğit KARA"
dört arkadaşın günahını sadece bir masum ödeyecekti...
Melisa sayın...
Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim...
Urfa'nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Liya Dağdeviren
Hazar Harzemşah
@! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.