"Neden peşimden geliyorsun be?" diye bağırdım. Sırt çantamı ona doğru savururken arkamdan sessiz adımlarla beni takip eden ama dikkat çekmekten başka bir işe yaramayan gence oldukça kızgındım. "İzin ver" dedi ve yokuşun aşağısını göstererek devam etti. "Sana eşlik edeyim." Bana cam gözlerini dikmiş bakarken karşı çıkmamamın verdiği yenilgi ile önüme döndüm ve "Sadece yolun sonuna kadar." diye mırıldandım. Yolun sonunda, yokuşun aşağısında dört katlı eski binanın son katı benim evimdi.