"İnsan doğruları bilse de neden arkaya bakar? Neden geri gitmek ister? Doğrularla karşı karşıya gelmek niye bu kadar zor?" yeşil gözlerinde acı vardı. Bunu sonlara doğru kısılan sesi de onaylıyordu. Sevdiğim adam gözlerimin önünde acı çekiyor ve ben bişey yapamıyorum. Neden? "Belki de, gerçekler acıdır. Bunu kabullenmek istemezsin bazen. Hep inanmak istersin istediğin şeylere. Onlara çaba harcarsın" Yutkundu. Gözleri benim gözlerimi buldu. "Bilmiyorum. Artık düşünemiyorum. Hiç kimseyle konuşmak istemiyorum son zamanlarda. Sanki her kes beni "ölümsüz" olarak tanıyor. Beni umursamaz olarak biliyorlar. Mecburen beni kurcalamamaları için böyle oluyorum. Ama bende çöküyorum" aşık olduğum o gözlerden bir damla yaş süzüldü yanağına. Devam etmesini istemediğim için boynuna sarıldım. Yavaşça kollarını belime sardı ve kafasını boynuma gömdü. Gözyaşlarım t-shirt'nü ıslatıyordu, tıpkı benimki ıslandığı gibi.All Rights Reserved
1 part