Kimilerine göre gündüz ve gecenin sevgisiyle varolmuştur evren. Ancak birbirlerini gerçekten sevselerdi doğmak uğruna birbirlerini feda ederlermiydi? Bence gündüz bencildir. Çünkü bütün ihtişamı ve aydınlığı üstüne alıp geceyi mutlak bir zifiriliğe mahkum etmiştir. Gece ise ayı ve yıldızlarıyla umutsuzca karanlığını yok etmeye çalışmıştır ömrü boyunca. Peki ya gece karanlıktan sıkılırsa? Ya gece ve gündüz yer değiştirirse? Peki ya gece güneşe aşık olursa? ............. "Aynı yalanın kiriyle yıkandık biz. Senin namusun benim hırsım yüzünden. Bu yalandan temiz çıkamayacağız belli. Ama en azından alışabilirsin bu yalana. Ben alıştım. Ve bilirsin alıştığım şeylerden ayrılmayı sevmem. Sevmediğim şeylerin olmasına ise öfkelinirim. Öfkem bi aleve dönüşür, alevim yakar bu şehri küle dönüştürür."