YÜREKSİZ ADAM -TAMAMLANDI-
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 137,836
  • Всего голосов 9,612
  • Части 42
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 137,836
  • Всего голосов 9,612
  • Части 42
Завершенная история, впервые опубликовано сент. 25, 2019
Для взрослых
"Seneler sonra çıkıp geliyorsun ve oğluma uygun böbrek senden çıkıyor. Gerçekten amacın ne? Benim Seher'im bunu koşulsuz kapardı." Seher derin bir nefes aldı.
"Sen, Seher'ini kendi ellerinle parçaladın..." Kırmızı rujlu dudaklarını ıslattığında Yağız'ın gözleri Seher'in dudaklarına kaydı. 
"Seher..."
"Amacımı sormuştun..." dedi Seher kısık sesle. "Boşuna ortaya çıkmadığımı biliyorsun. İçten içe döneceğimi hep biliyordun. Döneceğimi ve bunu senin yanına bırakmayacağımı. Beni aramanın sebebi ne pişmanlığın ne de aşkın. Tek sebebi sana yapacaklarımın gizli korkusu."
 "Sana öyle şeyler yapacağım ki!" Diye fısıldadı Seher. Aralarındaki yarım adımlık mesafeyi de kapatıp yüzüne nefesini verdi. Sıcak nefesin etkisiyle yüreği titredi Yağız'ın. "Aklın hayalin almayacak!" Yüzünü yüzüne iyice yaklaştırdı. Kırmızı ojeyle boyanmış işaret parmağını onun yanağından dudağına doğru kaydırdı. Yağız dudaklarını ıslattı. Onu öpmek istiyordu. "Ve acıdan haykırmaktan kısılmış sesinle inleyeceksin!" Dedi. Kulağına doğru yaklaştı. "Diyeceksin ki: bu canavarı ben yarattım!" 

Kapak: @geberikgelin
BAŞLANGIÇ TARİHİ: 25.09.2019, 21.21
Все права защищены
Оглавление
Подпишись, чтобы добавить YÜREKSİZ ADAM -TAMAMLANDI- в свою библиотеку и получать обновления
or
Руководство по содержанию публикаций
Вам также может понравиться
Вам также может понравиться
Slide 1 of 9
KARANLIK OKYANUS "KİTAP OLDU" cover
KARANLIĞIN ŞEHRİ cover
Turşu Kavanozu - Texting✔️ cover
Albay Kızı  cover
Kar Küresi (İki Kitap) cover
Karanlığın Aç Çocukları Serisi cover
MÂHÎ cover
LAL cover
Yürek Harbi cover

KARANLIK OKYANUS "KİTAP OLDU"

13 Части Завершенная история

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."