Never Let Go (Completed)

"I'm p-pregnant...", walang kurap kong sambit sa mahinang boses.

Saglit itong natigilan sa sinabi ko.

He licked his lower lips. Napailing. "Anong kinalaman ko sa pagbubuntis mo?", mahina ngunit mariin nitong tanong at kay talim ng mata sa akin.

Napaawang ang labi ko sa sinagot nito.

"Franzen, b-buntis ako!", ulit ko baka sakaling mapagtanto nito ang nais kong ipakahulugan.

Napatigil ako nang marinig ko ang mahinang pagmumura nito. Ang mga mata nito ay mas tumalim nang muling ituon sa akin. "If you're going to tell me that I'm the father...you better think twice, Yahcinth! Hindi sa'kin 'yan!", mariin nitong wika na ikinagulo ko.

Umiling ako. "H-Hindi kita maintindihan. Ano ba 'yang pinagsasabi mo?!", tumaas na ang boses ko.

"You can do whatever you please. Just stop bothering me, Yahcinth. I'm ending this here. Tapos na 'ko sa'yo", tila ako tinulos sa kinatatayuan pagkatapos ng mga sinabi nya.

"Hear me first, please...F-Franzen", pag mamakaawa ko.

He never even give me the chance to explain myself.

Sinubukan kong sundan ito pero hinarangan na ako ng mga security. "Franzen!", patuloy kong tawag kahit nasa loob na ito ng kotse. "

Nang umandar ang nasa unahang sasakyan ay sumunod ang sinasakyan nito.

Parang may sariling utak naman ang mga paa ko at kusang kumilos iyon. Hinabol ko kahit alam kong imposibleng maabutan ko. I keep on shouting his name. I run as fast as I could kahit nanlalabo na ang mga mata ko sa luha.

Hanggang sa hindi ko na kinaya at hingal na napatigil habang ang mga mata ay hayon pa rin ng tingin ang papalayong sasakyan nito.

~Will Yahcinth give him a second chance once he gets to know the truth?

Franzen Evan Lev And
Yahcinth Lehirra Vehandres Story!

A/N:

*Contain mature themes and strong languages.
*Expect spelling mistakes and grammatical errors in some part of the story.
*Story is a product of author's imaginations, any resemblance is purely coincidence.

CTTO of photo cover used...

Thank You!

*SilentPage18