-Sana muhtacım Ay.. ☀️
-Ben de sana ölesiye muhtacım güneş'im.. 🌙
Herkese selamlar, nasılsınız umarım iyisinizdir ve umut dolusunuzdur, değilseniz de yepyeni heyecan dolu, hüzün dolu ve umut dolu hikayem sizleri bekliyor.. 💕
Karakterlerin her birinin hayata bakış açısı, derdi tasası farklıdır. Hepsi bilir ki insanın içinde umut olduktan sonra aşamayacağı dert sonunu bulamayacağı labirent yoktur..
-Bu hikayede Tarhun ve Zümranın başına gelmeyen kalmıyor peki bu olaylardan eskisi gibi hayatlarını tekrar birleştirebilecekler mi ? Sevgileri nefretlerinin önüne geçebilecek mi ? Zümra ve Tarhun tüm zorluğu aşabilecekler mi ? Bütün bu olanlara rağmen hayata umut dolu bakmayı başarabilecekler mi ?
-Zor bir yaşam onların eski zamanlardan beridir peşindedir, Ama her zorluğun da bir beraatı vardır, varmıdır sizce de ? Bunu hep birlikte, sizlerde hikayemize katılarak şahit olmak ister misiniz ?
-Biz çok isteriz.. ❤
- "onlarda iyi bilir ki Ay güneşsiz Güneşte aysız bir hiçtir.." çünkü birisi geceyi süsler diğeri gündüzü, ortak yanları ise elbet bir gün birbirlerine tutulmasıdır... 🥰
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."