"Ben mutluluğu ararken bilmediğim yollarda kayboldum." yutkundum ve yüksek sesle devam ettim. "İşte o yol senin kalbinden geçti." arkasını döndü ve bana baktı. Gözlerimden süzülen yaşlar yağmurla karışıp kaybolmuştu. Akan yağmurun sesi oldukça şiddetliydi. Bana bakmaya devam etti. Sustu. Hiç beklemediğim bir anda yanıma yaklaştı "O yola girmemeliydin."ağzından çıkan sözcüklere inanmak istemiyordum. "Peki ya; Mutlu musun? Çünkü bana iyi gelenler hep benden gidenler oldu ve-" işaret parmağını dudaklarıma koydu. Kulağıma doğru eğildi "Haklısın sana iyi gelmiştim. Ama artık gitme vakti. Belki şimdi değil ama ilerde mutlu olacağım. Hayatını mahvettiğim için üzgünüm" diye fısıldadı. YIKILDIM...Todos os Direitos Reservados