HİÇ

Hiç olan yarınım, tüm varlığıyla karşımda. Suratındaki çizikler hiçliğin paravanı. Yıpranmış cildi, acını her tonunu içine hapsetmiş bir sünger; kaşları tersine yay; ruhu gerçeğin bıçağı ile yırtık ve biçimsiz.
Ben,
karşımda olan sadece ben. Ne benden fazla ne de az. Bulantılı bir çift göz. ortada buğulu ayna. Bugünüm yarınımı seyir ediyor.
Yankılanan birkaç sözcük. ''Neden varsın ?''
Cevabı veren yarınım, ''Ben olabilmem için.''