Kafes Dövüşçüleri

"Gözlerinde nakavt olduğum."

Henüz ufacık yaşta kara bir delik misali kendisini boşlukta bulan ufak bir kız. Karşılaştığı iki adam onun hayatını ne kadar değiştirebilir ki? Bir kız kafes dövüşü yapabilir mi?
Derin;
Hayatının tepetaklak olduğu bir dönemde prensesler gibi hayatından kopup kendisini sokakta buldu. Asıl ait olduğu yerde güçlü bir dövüşçüye dönüştü. Peki yaşadıkları ve yaşayamadıkları yüzünden kalbini herkese, herşeye kapatmış bu kız hayatına sonradan dahil olan dört erkeğe kapılacak mıydı? Peki aşk, aşka karşı gelebilecek miydi?

Devamı içeride...

Koşuyordum görevimmiş gibi koşuyordum anneme gidiyordum sanki. Ne kadar hızlı koşarsam o gelecekti sanki. Arkamdan geldiğini biliyordum yaprakların sesinden anlıyordum. Arada bir adımı sesleniyordu. Koca gövdeli bir ağacın arkasına çöktüm. Yavaş yavaş sesler kesildi kuş sesleri ile birlikte kaldım. Yalnız. Bir başıma. Derin bir nefes aldım. İlk defa ağlıyordum yıllar sonra ilk defa bu kadar canım acıyordu. Anneme ihtiyacım vardı. Bana gelmesine, alnıma bir buse koyup geçecek demesine ihtiyacım vardı. Ama gelmeyecekti, gelemeyecekti, istesede gelemezdi, kara toprak aldı onu benden. Gerçekler tokat gibi yüzüme çarparken gözlerimi silip ayağa kalktım. Ben her ne kadar kabul etmesemde artık biliyordum nereye gittiğimi biliyordum. Ben güvencemin yanına gidiyordum. Ben yüzüme saçma bir mutluluk bırakan kişinin yanına gidiyordum. Ben, ben aşık olduğum adamın yanına gidiyordum.

İlk yayımlama tarihi: Ekim 2019