O Yiğit ordaydı yıllardır özlemiyle yandığım adam hemde yanında benim kızımla daha da doğrusu bizim kızımızla birbirlerine sarılıyorlardı.Vicdanım bana yaptıklarımı hatırlatırken kızım ona beni gösteriyodu.Hiç tanımadığı babasının elini tutup onu bana getiriyordu.Gözyaşları ve korkuyla onların bana doğru gelişini izledim. Yiğitse şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu.Birşeyler çözmeye çalışır gibiydi, ya Meleğin onun kızı olduğunu öğrenirse ben ne yapardım. "Anne ben kayboldum bu abi beni sana getiriyodu.Tam seni arayacakken sen geldin.Anne senin neden gözlerin ıslak?" "Sen kayboldun sandım çok korktum meleğim ondan." deyip Meleği kucağıma aldım. O ses tonunu bile özlediğim adam korktuğum sorular sormaya başladı. "Melek güzelim sen kaç yaşındasın?" Hayır yani sen neden benim kızımın yaşını merak ediyorsun sananee ! Allahım sen yardım et ben ne yapacağım? "4.5 yaşındayın Yiğit abi." deyip 5 parmağını gösteren meleğime bile gülecek halde değildim.Yiğitse gittikçe sinirleniyordu. "Peki baban nerde Melek?" tam Melek konuşacaktı ama engellemeliydim Yiğit onun kızı olduğunu öğrenirse bu benim sonum demekti.Tüm gücümü toplayıp konuşmaya başladım. "Sizi hiç ilgilendirmez beyefendi teşekkür ederim ederim Meleği bulup getirdiniz için iyi günler." deyip tam gidicektim ki kolumu sıkıca tuttu. "Sen sus!" dedi kulağıma yaklaşıp. "Ben Meleğe sordum cevabını da Melekten istiyorum. Baban nerde Melek?" dedi gözlerimi kapatıp olucakları bekledim. "Ölmüş benim babam Yiğit abi aslında babam sana çok benziyo annem fotoğrafını göstermişti ama senin benim babam gibi sakalların yok."deyip kıkırdadı.Ah Meleğim anneni nasıl bir ateşe attın bir bilsen...All Rights Reserved