Alone In The Dark

«Φοβάσαι;» Την ρώτησε με την βαριά αλλά ταυτόχρονα τόσο γοητευτική φωνή του.
«Όχι» απάντησε εκείνη μονολεκτικά χωρις να σκεφτεί καλά την απάντηση που έδωσε.
«Κι όμως φοβάσαι» της είπε και την πλησίασε λίγο περισσότερο «Μπορώ να ακούσω τους χτύπους της καρδιάς σου» συνέχισε ενώ εκείνη ένιωθε τώρα μπορούσε να νιώσει την ανάσα του.
Δεν μίλησε. Η καρδιά της χτυπούσε πολύ δυνατότερα κάθε φορά που την πλησίαζε. Ήταν τόσο δυνατός ο χτύπος της που νόμιζε ότι θα βγει από την θέση της.
«Δεν χρειάζεται να νιώθεις ντροπή για αυτό Σελένα... όλοι φοβούνται» της είπε ημέρα με απαλό τόνο στην φωνή του.
«Εσυ Έιντεν; Τι φοβάσαι;» Πήρε το θάρρος και τον ρώτησε.
«Τον εαυτό μου....Φοβάμαι αυτό που γίνομαι όταν δεν είμαι μαζί σου» της είπε και χωρις εκείνη να το καταλάβει εκείνος ένωσε τα χείλη με τα δικα της.
Το φιλί γλυκό και τρυφερό... Καμία σχέση με αυτό που ήθελε εκείνος να παρουσιάζει τον εαυτό του. Ο σκληρός και δυνατός αυτός άντρας είχε λυγίσει μπροστά σε μια γυναίκα που για αυτή θα έδινε και την ζωή του.

Cover by: LittleBlackBubble62