SON VAKA: DENEY 07
  • Reads 40
  • Votes 11
  • Parts 1
  • Reads 40
  • Votes 11
  • Parts 1
Ongoing, First published Oct 19, 2019
İnsanların düşünme,eleştirme yeteneklerini elinden almak isteyen,onları adeta hayvanlaştırıp doğru olarak gösterdikleri şeylerin peşinde sürüklemeyi dileyen bir yönetim olsaydı ne olurdu?

Peki ya onca hayvanlaştırılmış,düşünceleri anahtarı olmayan kilitlerle açılmaz bir kutuya atılmış insanın arasında normal bir insan olsaydı?

Yönetimin başarısız tek bir vakası olsaydı ve bu vaka halka deli olarak tanıtılsaydı ne olurdu?Koyunlaştırılmış insanların 'Sürüden ayrılanı kurt yer' algısını bozabilecek tek bir insan kalsaydı ne olurdu?
All Rights Reserved
Table of contents

1 part

Sign up to add SON VAKA: DENEY 07 to your library and receive updates
or
#375kaçış
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
40 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
SARRAF cover
MAZHAROĞULLARI cover
GECENİN İZİ cover
Fındık Tarlası cover
ÖFKE ÇİÇEĞİ  cover
İMDADIM cover
KONUK SEVMEZ DENİZ cover
Kara Gül  cover
🌼PAPATYA 🌼(Düzenlenecektir) cover

AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18)

66 parts Ongoing

Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."