ZİFİRİ

Kırılgan bir köprüde eve doğru gidiyorum. Ona ulaşmazdım,sesim ve cümlelerim ona ulaşamazdı. Anlamazdık birbirimizi....

Ne ben onu ne de o beni anlardı. Belki de seviyorduk birbirimizi ama farklı bakıyorduk hayata...

Onu çok seviyordum. Her bir zerrem onun için yanıp kül oluyordu. Hayat buydu işte.

Sevsem bile yapamayınca yapamıyorduk.

.......

Sıradan mafya kitabı olmayıp her şeye rağmen kendi özgürlüğü için savaşan kadının hikayesi.

**************************

Tende başlamayan hiç bir dokunuş ruha ulaşamaz zaten.