Şuursuz

"Gün batımı çok üzgünken izlenirmiş." dedim iki yıl önce kendimi atmak için geldiğim uçurumda gün batımını izliyorken.

"Gün ne zaman batıyor biliyor musun?" dediğinde güneşin kızıl ışığıyla parıldayan yüzüne döndüm. "Sen gözlerini kapattığında;gün batıyor sevgilim." Gülümsüyorken iç çekti.
"Ve kendimi gün batımını izliyorken, daha önce hiç hissedemediğim kadar huzurlu hissediyorum."

Kirpiklerinin gölgesi yanaklarına düştüğünde zamanı durdurmayı istiyordum. Ben zamanı durdurmak istediğim yere aittim, ben Poyraz Karabağ'a aittim. Ve hiçbir aitlik bu kadar güzel olamazdı...