" Sonunda hayal ettiği yerdeydi. Ama ters giden bir şeyler olduğunu da sezmiyor değildi. Sanki biri onu buraya itmiş ve zorla getirmiş gibi hissetti, bir anlığına...Gerçekten sinirlenmişti. Ama başarmıştı da, istediği ülkede, istediği şehirde, istediği okuldaydı. Sadece birkaç şey kalmıştı. Daha da iyi olup oradan mezun olmak. Onu da başaracağını biliyordu.
Bunları düşünürken koridorda hareketsiz durduğunun farkına vardı aniden. "İlk günden aptal gibi görünmek! Aferin sana!..." kendini paylamayı sürdürüyordu.
Eline tutuşturulan sınıf adını sora sora buldu sonunda, sınıfa girdi, tanrım!!.."
Hayatının geri kalanını yepyeni bir okulda geçirmeye başlayacak olan Amber senelerdir tanıdığı arkadaşının hapiste olduğunu öğrenir ve kurtarmak için planlar yapmaya başlar. Ancak öğrendiği bazı bilgilerle planda değişiklikler olur...
Siz: Sırf beraber çalıştığımız için bana böyle davranmanıza izin veremem, İlker Bey?
İlker bey: Davranışlarımın sebebi sadece beraber çalışmamız değil Başak hanım.
Siz: Peki ya ne?
Siz: Ne bu haddinizi aşmalarınız?
Siz: Sabrımı zorlamalarınız.
İlker bey: Aklımı sikip attığın için bunların cevapları bende de yok. Buna aşk diyorlar ama çok saçma.
İlker bey: Hiçbir insan, bir insanın iradesini bu kadar sikemez.