Real punch [l.s_z.m]

داستان لرييه و زيام هم داره

هری- قرار نیست فرار کنم...

محمد از تک خنده مرد روبروش جا خورد ولی اسلحه ای که بطرفش نشونه رفته بود اجازه هیچ کاری رو نمیداد..

هری زیرچشمی پسر بچه ای که رو تخت نشسته بود و چشمای درشتشو بهشون دوخته بود رو نگاه کرد..

هری- لویی چشماتو ببند..

محمد- میخوای چه غلطی بکنی؟ باتوم حرومزاده؟

بسته شدن چشماش با شلیک گلوله همزمان شد..

هری- جونتو..

ملافه رو از رو تخت چنگ زد و رو مرد انداخت و سمت تخت برگشت و بچه رو بغل کرد..

هری- متاسفم.. متاسفم نباید میذاشتم اینطوری بشه..

بچه دستاشو از رو صورتش برداشت و از صداش اونو شناخت... دستاشو دورش حلقه کرد و به هق هق افتاد..

لویی- تو اومدی... تو اومدی.. ترسیدم هیچوقت نیای...ترسیدم ولم کنی..

هری- هیچوقت ولت نمیکنم...