İki zıt kutup, iki imkansız yol. Bir yol Deniz, bir yol Ateş... Ortası imkansızlık. Zıt kutuplar birleşir miydi? İki kişilik savaştı bu. Ama bu savaşta tek kişilik cesur yoktu. Ateş yaklaşırsa sönerdi, ya da yok ederdi. Deniz yaklaşırsa yok olurdu ya da yok ederdi. Kim galip gelirdi bu savaşta? Aslında hayranlıktı bu savaş. Hiç yan yana gelemeyen Deniz ile Ateş'in birbirine hayran oluşuydu. Belki bu hayranlık yolları birleştirirdi. Sahi birleşir mi Deniz ile Ateş yok olmadan, yok etmeden. İmkanı olmayan yolda birbirlerine koştular. Deniz Ateş'e hiç böylesine güzel sarılmamıştı. Ateş Deniz'e hiç böylesine yanmamıştı. Ve yükseldi ikisinin tepesinde Ateş ve Deniz usulca. Küller yağmur misali yağdı aşklarından aşağı...