Sadece kafa dinlemek için çıkmıştım evden bir daha dönüşüm olmadı eve bir vampir tarafından esir tutuldum bu beni oldukça korkutuyor kaçmaya çalıştığım an dibimde bitiyor sırlar gün yüzüne çıktığında aramızdaki bağlar dahada kuvvetli oluyor aşk mı bu nefret mi bu hangisi kurgu

Jungkook, tek isteği parka çıkıp kitap okumakken kendini bir vampirin yatağında bulur... Kitap bitmişke

Çıldırmıştı gözleri kırmızının en koyu tonuna bürünmüştü öyleki korkudan bayılmamak için zor tutuyordum kendimi En son cama attığı yumrukla ağzımdan bir çığlık çıktı ve gözlerimi sımsıkı kapadım adım sesleri duyunca geri açtım Bana biraz daha yaklaşmıştı elini uzatınca hızlıca geri çekildim. "Yapma" sesi inleme gibi çıkmıştı canını yakıyormuş gibi "Korkma benden vur bağır çağır ama korkma, benden korkma" Hiç birşey demeden aynı şekilde bakmaya devam ettim birden beni kendine çekip sarıldı "Yalvarırım korkma benden herkes korkuyor ama sen korkma" Sonra omzuma düşen tek bir damla yaş hissettim Annesi tarafından çok küçükken terk edilmiş babasını kaybetmiş bir kız bir gün bir vampir tarafından ısırılır ve genlerinde vampirlik olduğunu öğrenirse

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

"Her şey Fransa'ya taşınmam ile başladı."

başı beladan çıkmayan güzel jeon jeongguk, onu korumaya yemin eden güçlü kim taehyung ve birkaç minik peri meselesi. vampirtae, omegakook. yarı text.🍓

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

BU KURGUDA BOLCA VAMPİR BULUNMAKTADIR!! Bilincim yavaş yavaş açılırken beraberindr korkunç bir baş ağrısıda getirmişti. Göz kapaklarımı zorlukla kaldırarak etrafa baktım, hava henüz aydınlanmamıştı. Göz ucuyla saate baktığım da beşe gelmek izere olduğunu fark ettim. Hiç uyumamıştım ama uykum baş ağrım yüzünden sonuna kadar açılmıştı. Ayrıca üzerimde hâlâ elbisem vardı. Kısık bir iniltiyle bacaklarımı yataktan sarkıttım ve çıplak ayaklarımın soğuk fayansa değmesine izin vererek alt kata indim, mutfakta birkaç şey atıştırdım ve ağrı kesici içerek tekrar odama döndüm. Ardımdan kapıyı kapattım ve yatağıma adımladım, fakat duyduğum hırıltılı nefes sesleri beni duraksattı. "Kim var orada?" Diye fısıldadım, hâlâ kapıya yakın olduğum için elim ışık düğmesini aramaya başladı, duvarda elimi sürtmeye devam ederken bulamadığım için içimden küfürler ediyordum. Elim aniden sert bir şeye değdiğinde irkildim ve arkamı döndüm... Duyuru!! Arkadaşlar kitapta 25. Ve 26. Bölümlerin yeri karışık ve düzeltemiyorum, ona göre bakarsınız bölüme.

"Kaybettiğimi kabul ediyorum, seni yenemem.." Elimi usulca kemerimin içindeki silahın üzerine yerleştirdim, bu bizim son dansımız olacaktı. "Hadi öldür beni." "Sevgili Taehyungum, gerçekten seni öldüreceğimi düşünüyor olamazsın değil mi?" Soğuk avucu yanağımla buluştuğunda bir eli de pantolonumun üzerinden yukarı çıkıyordu. Tam kemerimin üzerine geldiğinde durdu, gözlerini gözlerimden ayırmadan sadece izliyordu. "Ya da senin öylece ölmeyi bekleyeceğine inanacağımı...?"