Bu qəmli əhvalat belə başlayır: "Bir çay uzun qollarını uzadaraq dənizin qarnını qıdıqlayırdı. Dənizin gülüşündən suları daşıb tökülürdü okeanın cibinə. Bu təbiət dostları bir-birinə möhkəm bağlı idi. " Həyatı ancaq yaşayaraq öyrənmək olar. Əvvəllər təsəvvür elədiyim, inandığım həqiqətlər sadəcə fantaziyam imiş. Biz insanları sevirik yoxsa bu sadəcə şəraitin gətirdiyi xoş təsadüfdür? Ağlımdan keçənləri simvolik dildə hekayəyə çevirdim,xoş mütaliələr.All Rights Reserved