Geçmişin İzleri

Eğer bu hikayeyi Wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Bu hikayeyi orjinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan lütfen, Wattpad'deki @cemren_ isimli profilimden oku. Teşekkür ederim.

...

Yürüyorum,tek başıma,yanlızlığımla Geçmişin İzleriyle. Attığım her adım beni derinlere çekiyor, boğazıma sanki bir hançer sapıyordu.

Çıplak ayaklarım yere sert bir şekilde basıyor her adımımda ayağıma keskin dikenler batıyordu.

Yandı canım her zamanki gibi. Umursamadım yine.
Bile, bile dikenlerin bana batmasına izin verdim.

İlerliyordum ona doğru. Dikenlerden daha çok canımı acıtacağını bile bile,
Yaklaştım, yaklaştım.
Her bir adımım ona doğru giderken çocukluğum geriye doğru koşuyor,

'Yapma' diye haykırıyordu.

Kaderim buymuş diye teselli ettim kendimi. Bile bile cehenneme doğru adım alarak yaklaştım iyice.
Bile, bile teslim oldum.

Sert, yıkılmaz imajı veren suratı her zamanki gibi ifadesiz bir şekilde beni izliyor. Daha çok ürkmemi sağlıyordu.

Bir şey söylemesini bekledim. Ağzından çıkacak tek bir kelimeye odaklandım. Belki vazgeçer diye. Ama o beni şaşırtmayarak hayatımın arafından beni kurtaracak, cehennemin tam kapısına geldiğimi belirten o kelimeleri söyledi;

" Cehennemime hoş geldin Almira Güneş Yıldırım. Burası benim küllüğüm"