
Lavinya'ya patlamamak için çatıya çıkmıştım, sakinleşmeye ihtiyacım vardı. Arkamdan ayak sesleri gelmeye başladı derin bir nefes aldım onu üzmemeliydim. "Özür dilerim, lütfen, benim bir suçum yok sana yemin ederim Toprak!" "Git başımdan Lavinya, seni kırmak istemiyorum!" dedim sinirle bana bunu nasıl yapabilmişti. "Sana ihtiyacım var Toprak!" dedi ellerimi tutarak, sanki artık gücü kalmamıştı benim gibi. "Daha sonra konuşalım Lavinya." dedim daha sakin çıkan sesime hiç şaşırmadım. Her dokunuşu hala beni sakinleştirmeye yetiyordu. Arkamı dönüp çatı katının aşağı inen kapısına ilerlemeye başladım. "Toprak.." dedi sanki son nefeslerini kullanıyordu durdum ama hala arkam ona dönüktü. "Toprak olmadan Ölüm Çiçeği yaşayamaz!" bağırış sesi nefesine karıştı bir anda. Lavinya'ya döndüğümde gördüğüm görüntüyle dehşete düştüm. ***** 7 Haziran 2020All Rights Reserved