Karanlığın Güneşi🖤

Hava soğuktu bense dışarda koşuyordum belki peşimden gelmiştir diye ama hayır gelmiyordu buna kanaat getirdiğimde oturdum bir banka dizlerimi kendime çektim ve başımı üzerine koydum ben 6 yaşında küçük bir kız çocuğuydum. Yanıma biri yaklaştı her erkek onun gibi midir, o da mı bana vurucak??
Elini kaldırdı ve gözlerimi kapattım korkumdan bana vurucak sandım oysa dağılmış saçlarımın arkasındaki küpeyi gösterdi ve çok güzel olduğunu söyledi. O gün hayatımı değiştirmişti. O gün herkesin aynı olmadığını öğrenmiştim. Yanıma oturdu ve konuştu:
-Adın ne senin neden bu soğukta burdasın??
Betty Cooper dedim kendimden emin bir şekilde sonra duraksadım ve "Ya senin" dedim.
-Jughead, Jughead Johnes ben hala diğer sorumu cevaplamadın bu soğukta neden burdasın??
Sen neden burdasın peki??
-Top oynuyorduk geç olduğunu fark etmiştim ve eve dönüyordum şimdi cevapla Betty Cooper sen neden burdasın dedi yeşillerini mavilerime dikerek.
Anlattım yaşadığım her şeyi anlattım ona bunu yapmam içimi az da olsa rahatlatmıştı. Sonra elini uzattı ve şunları söyledi;
-Bak sen buz gibi olmuşsun gel bu akşam bizde kal.
Annem hep yabancılara güvenmememi söyler onlarla bir yere gitmemem gerekirmiş dedim her zamanki bilmiş tavrımla...
-Annen nerde??
Beni terk etti o
-Kim bu kadar masum bir kızı terk edebilir ki??
O o terk edebilir
-Sen bu gece burda mısın yani??
Evet
-Tamam iyi akşamlar Betty
İyi akşamlar Jughead
Yarım saat sonra annesi ve Jughead yanıma geldi annesini bir yerden tanıyordum ve donmak üzereydim teklifini reddetmeden kendimi Mrs.Johnes'un kucağına bıraktım...
Bunlar yaşanalı yıllar geçti ben şimdi 25 yaşındayım ve aşık olduğum yeşil gözler beni terk edeli 5 sene oldu...
BÜTÜN HAKLAR BETTY'nin TOKASINDA GİZLİDİR.
Gerçek bir hikayeden alıntıdır...