§ @WattpadRomanceTR'nin dram listesinde... ✨
Onu sevdim.
Onu dünyada hiçbir varlığı sevmediğim kadar çok sevdim hem de. Ama inkar edemeyeceğim bir gerçek daha vardı ki, çok sevildim. Hayatın beni bağışladığı bir mucizeydi onun tarafından sevilmek. İkimizin beraber olduğu sonsuz bir rüyaya dalmış gibiydik sanki.
Ardından koca bir karanlık çöktü üstümüze. Mevsim değişti, mucize bitti. Sert bir poyraz bütün kuru yaprakları savurdu, aradan bembeyaz bir inci çiçeği açtı. Kokusu yayıldı rüyamıza kadar. 'O' uyandı rüyadan, ben ise kaldım son vedasında.
"Mucizeler ikinci defa gerçekleşmiyormuş meğer. Bunu, beni bir daha sevmediğinde anladım, Deli Rüzgar."
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."