ZEHMERİ

Bir ölümün birbirinden farklı dört hayatı birbirine bağlayacağını kim bilebilirdi?

Onlar bilmiyordu.

Ortada bir cinayet vardı. Ve o cinayeti işleyen bir katil.

Katilin kim olduğu büyük bir gizemdi. Ancak katilin gizemini çözmek isteyen dört kişi vardı. Dört kız...

Katilin cinayet işleyerek hayatlarının birbirine karışmasını sağladığı dört kız.

Dört kızda birbirinden o kadar farklıydı ki kimse onları yan yana düşünemezdi. Tek bir ortak noktaları vardı. O da Rana'ydı. Daha on yedi yaşında bir cinayete kurban giden Rana.

Asel, en çok Rana ile zaman geçirmeyi severdi. Etrafında olan tüm sahte kişiliklerin aksine Rana onun için tamamen farklıydı. Her ne kadar tehlikeli işlere bulaşmayı sevsede Rana'nın yanında onu endişelendirecek şeyleri yapmamaya oldukça dikkat ederdi.

Buse, oldukça zeki bir kızdı. Sakin ve bir o kadar da zeki. İnsanlar genelde onu kıskandıkları için ondan olabildiğince uzak durdu. Tek bir kişi her zaman onun yanındaydı. O da Rana'ydı. Onun için birlikte eğlenebileceğini düşündüğü tek kişi Rana'ydı.

Tuğba, her ne olursa olsun gülmeyi hiç bir zaman bırakmayan bir kızdı. Belki de bunun sebebi küçüklüğünden beri Rana'nın yanında olmasıydı. Daha küçükken tanışmış ve bir tek ölümün onları ayırabileceği dostluğa küçük adımlar atmıştılar.

Zehra, Rana'nın tek kuzeniydi. Çok büyük bir aileye sahip değillerdi. Rana, Zehra'nın ailesiydi, her şeyiydi. Yeri geldiğinde annesi olur, yeri geldiğinde ise babası olurdu. Zehra için gülmek de ağlamak da en çok Rana ile anlamlıydı.

Rana bu dört kızı ne kadar bir araya getirmek istese de her zaman bir aksilik ortaya çıkmış ve bu dört kızı bir araya getirememişti. Nereden bilebilirdi ki ölümünün dördünü de bir araya getireceğini?