Sessiz Çığlıklar

Umut. O en güzel olan ve en acıtan şey. Zaten güzel olan herşey acıttı... sonsuzluğa doğru kapanan gözlerimi o açtı ama açtırmadan önce ant içtim. Sonsuzluğa bir daha gelmek için ant içtim .

Biliyorum... beklerdi beni sonsuzluk o bilmesede beklerdi. Çünkü ben sonsuzluğa yazılmıştım kara kalemle ve hiç silinmemek üzere. Silinmezdi biliyordum çünkü annem 'Seven gitmez, doğru silinmez' demişti ve benim sonsuzluğum en doğruydu...

---
Elindeki gülün dalı ile yaprağını kopararak birbirinden ayırdığında kötü hissetmiştim ama bir bildiği vardır diyerek sustum. Ve yavaşça başını kaldırmasını izledim gözleri ile gözlerim birbirine kenetlenince başını dikeltti ve "Ya gülüm ol Alya,can suyumu ver;" dedikten sonra durdu ve cebinden bir çakmak çıkardığı gibi dalı ve yaprağı yaktı ve geriye kalan küller yerlere döküldü Atakan bana tekrar dönerek " Ya da külüm ol yakıp kavur...!" Dedi ama cevap sırası bendeydi ama verecek bir de
Cevabım yoktu!