Ερωτευμένη από λάθος

(καταρχήν, αν δεν είχες αυτή την έκρηξη θυμού σου, τότε θα άκουγες ότι αυτή η συμφωνία θα κρατήσει μόνο για έναν χρόνο)
(ένας χρόνος; ένας χρόνος μαζί σου; μέσα στο ίδιο σπίτι; Θεέ μου, γιατί δεν πεθαίνω τώρα;)
(ούτε και για μένα είναι ευχάριστο όλο αυτό, εντάξει;)
Πετάω κάπως απότομα και το έκπληκτο βλέμμα της, συναντά το δικό μου
(μπα! Έχεις και νεύρα;)
(τέλος πάντων, δεν θα το αναλύσω παραπάνω...)
Λέω ενώ σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω προς την πόρτα
(αυτή η συμφωνία μας συμφέρει. Σκέψου το καλά)
Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια πριν βγω από το δωμάτιο της. Πραγματικά, έχω την ελπίδα ότι θα το σκεφτεί καλύτερα. Στο κάτω κάτω, δεν είναι και κανένα μωρό. Μπορεί να καταλάβει πως αυτή η συμφωνία, γίνεται για εμάς.

Ενας γάμος από συμφέρον, μια συμφωνία εκατομμυρίων, μια δουλειά και δύο παιδιά... Δύο εχθροί βασικά. Πως θα εξελιχθεί όλο αυτό άραγε;