To książka, którą się nie tylko czyta - ją się czuje. Każdy wiersz to list pisany z czułością, bólem i cichą nadzieją do kogoś, kogo już nie ma. Do osoby, która odeszła, ale pozostała we wszystkim: w świetle poranka, zapachu herbaty, dźwięku ciszy. To poezja utkane z tęsknoty. Słowa, które nie zdążyły paść - zapisane teraz, z drżeniem. To rozmowy prowadzone szeptem przez zasłonę czasu. To próba uchwycenia obecności w nieobecności. „Listy do Nieobecnego" są dla każdego, kto kochał. I stracił. Dla tych, którzy wciąż słyszą głos kogoś bliskiego w wietrze, i dla tych, którzy szukają go w sobie. To cicha książka. Ale zostaje głośno w sercu.