"bazı zamanlar vardır yaptığımız hataları af ettirmenin bir yolu yoktur. olmamış gibi yapmak yaptığımız hatayı kedinin üstüne yıkmak çözüm değildir. keşke çözüm olsa keşke bazı zamanlarda olan hatalarımızı küçük kardeşimizin üstüne atabilsek. keşke büyükçe hatalarımızın bedeli de büyümesi. Belki de büyüyen hataların bedelinden çok artık sorumluluklarının alınmasıdır. önceden yapılan hatalar da alınması gereken sorumluluk annemizin bir kaç nasihatini dinlemek ve belki de bir kaç küçük terliğinden kaçmaktan ibaretti. düşününce ne güzel zamanlarmış. keşke şimdide pişman olunca anne terliği yesek. keşke af edilmek istediğimiz insanlar hatalarımız affetmek için terlikleri eline alsa. ''özür dilerim gerçekten pişmanım. beni affetmen için on yüz milyon terliği yemeye hazırım.'' ..."