Hepimiz hayatımızı istediğinizin olacağını düşünürek geçiririz. Bir de bakmışız ki zaman geçmiş, ümit kesilmiş, ne istediğini, neden istediğini unutmuşsun. Aşkta böyle değil midir? Seversin, onu istersin, zaman geçer ama istediğine ulaşamazsın bir süre sonra saçma gelmeye başlar. Ne çok uğraşmışım dersiniz ve bütün çabalarınızın aslında çok saçma ve gereksiz olduğunu görürsünüz. Çünkü zaman ilerlerken sizde değişirsiniz. Akıl bir sürü şey düşünür zamanla bir çıkış yolu ya da tabiri caizse kaçış yolu arar düşünceler zamanla kurtulmaya yönelik olur. Ondan soğumaya başlarsınız ama aslında öyle değildir. İçinizde hâlâ daha o sevgi vardır ama umutsuzluğa kapılmıştır...
Onun aşkı çokta imkansız değildir belki??