Aydınlığın kirli pususu,güneş misali kavramıştı zihinlerini. Onlar hareket ettikçe etraf bulanıklaşıyor,anıları gidiyor,akıllarınaki isimler bir bir siliniyordu. Ve cansızdı toprak üzerine bıraktığı güller. Mezarda birikerek bir azap olacaktı sonunda,şimdi yalnızca nefes alıyor ve büyüyordu. Tüm her şey silindikten sonra,bu gül onlara kalan tek güzel şey olurdu belki de..Altındaki cansız bedene rağmen üzerindeki süsler onları andırıyordu. Dışarda gülüyorlardı,ama içleri apaçık bir cehennemdi ve her hatıra,her isim tek tek yok oluyordu. Ve tamamen bitince,karmaşada yananlar yok olacaktı.
"Siz karmaşanın içinde değilsiniz,siz karmaşanın ta kendisisiniz."
"Demek telefon görüşmesi yapmak için her şeyi yaparsın öyle mi?"
Başımı Hızla yukarı aşağı sallayıp
"Yaparım"
"O zaman cehennemine hoşgeldin küçüğüm"
Benden en fazla ne isteyebilirdi ki?
Telefona ihtiyacım vardı hemde en kısa sürede
Bir telefon görüşmesi için her şeyi yapacaksın deseler hayatta inanmazdım
Demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş
hikaye adı üstünde sert olacak sonra tecavüz falan diyen burdan sonrasını okumasın yoksa engeli basarım
Hikaye (BxB) olacak ve kapalı cezaevinde geçecek
Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur