👾 -G i r i f t- ☠

Aydınlığın kirli pususu,güneş misali kavramıştı zihinlerini. Onlar hareket ettikçe etraf bulanıklaşıyor,anıları gidiyor,akıllarınaki isimler bir bir siliniyordu. Ve cansızdı toprak üzerine bıraktığı güller. Mezarda birikerek bir azap olacaktı sonunda,şimdi yalnızca nefes alıyor ve büyüyordu. Tüm her şey silindikten sonra,bu gül onlara kalan tek güzel şey olurdu belki de..Altındaki cansız bedene rağmen üzerindeki süsler onları andırıyordu. Dışarda gülüyorlardı,ama içleri apaçık bir cehennemdi ve her hatıra,her isim tek tek yok oluyordu. Ve tamamen bitince,karmaşada yananlar yok olacaktı.

"Siz karmaşanın içinde değilsiniz,siz karmaşanın ta kendisisiniz."