Dudaklarında silik bir ezgi,gözlerinde yalnızlığın ızdırabıyla yürüyordu genç kız,tek başına.Belki de her zaman olduğu gibiydi,alıştığı gibi;tek başına..Aşkı tam olarak yaşayamadan aşka olan inancını yitirmek üzereydi.Bir anda başlayan yağmura aldırış etmedi,yürümeye devam etti.Yağmur damlaları sıcak tenini söndürmek istercesine düşüyordu gökten.Yürüyordu bomboş sokakta,belki de onun için doğru kişi köşeyi döndüğünde karşısına çıkacaktı,belki de o köşebaşında beklenmeyen biri vardı..All Rights Reserved